حدیث در مورد یادخدا|احادیثی درباره یاد خدا

حدیث (1) امام على عليه السلام :

اَلذِّكرُ يونِسُ اللُّبَّ وَ يُنيرُ القَلبَ و َيَستَنزِلُ الرَّحمَةَ؛

ياد خدا عقل را آرامش مى دهد، دل را روشن مى كند و رحمت او را فرود مى آورد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 189 ، ح 3633

حدیث (2) امام على عليه السلام :

اُذكُرُوا اللّه  ذِكرا خالِصا تَحيَوابِهِ أَفضَلَ الحَياةِ و َتَسلُكوا بِهِ طُرُقَ النَّجاةِ؛

خدا را خالصانه ياد كنيد تا بهترين زندگى را داشته باشيد و با آن راه نجات و رستگارى را به پيماييد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75، ص39، ح 16 - تحف العقول ص 202

حدیث (3) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

مَن أَطاعَ اللّه  عَزَّ وَ جَلَّ فَقَد ذَكَرَ اللّه  و َإِن قَلَّت صَلاتُهُ و َصيامُهُ وَ تِلاوَتُهُ لِلقُرآنِ؛

هر كس خداى عزوجل را اطاعت كند خدا را ياد كرده است، هر چند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندك باشد.

مکارم الاخلاق ص 468 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 74، ص86، ح3

حدیث (4) امام صادق عليه السلام :

فى قَولِهِ تَعالى: (لَذِكرُ اللّه  أَكبَرُ) ـ : ذِكرُ اللّه  عِندَ ما أَحَلَّ وَ حَرَّمَ؛
             

درباره آيه «ياد خدا بزرگتر است» ـ : به ياد خدا بودن در هنگام روبه رو شدن با حلال و حرام.

تفسیر نورالثقلين، ج4، ص162، ح61

حدیث (5) امام باقر عليه السلام :

كَأَنَّ الْمُؤْمِنِينَ هُمُ الْفُقَهَاءُ أَهْلُ فِكْرَةٍ وَ عِبْرَةٍ لَمْ يُصِمَّهُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ مَا سَمِعُوا بِآذَانِهِمْ وَ لَمْ يُعْمِهِمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ مَا رَأَوْا مِنَ الزِّينَةِ 

گويا مؤمنان همان فقيهان (فرزانگان دين فهم) و اهل انديشيدن و پند گرفتن هستند. شنيده هاى دنيوى، گوش آنها را از (شنيدن) ياد خدا كر نمى كند و زرق و برق دنيا چشم آنان را از ياد خدا كور نمى گرداند.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 133 {شبیه این حدیث در بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 70، ص36، ح17 }

حدیث (6) امام صادق عليه السلام :

( أَوحَى اللّه  عَزَّ و َجَلَّ إِلى موسى عليه السلام) : يا موسى لا تَنسَنى عَلى كُلِّ حالٍ وَ لا تَفرَح بِكَثرَةِ المالِ، فَإِنَّ نِسيانى يُقسِى القُلوبَ، وَ مَعَ كَثرَةِ المالِ كَثرَةُ الذُّنوبِ؛

خداى عزوجل به موسى وحى كرد: اى موسى در هيچ حالى مرا فراموش نكن و به ثروت زياد شاد نشو، زيرا از ياد بردن من دلها را سخت مى كند و همراه ثروت زياد، گناهان زياد است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج8، ص45، ح8 -تحف العقول ص 493

حدیث (7) امام سجاد عليه السلام :

 أَنَّ قَسْوَةَ الْبِطْنَةِ وَ فَتْرَةَ الْمَيْلَةِ وَ سُكْرَ الشِّبَعِ وَ غِرَّةَ الْمُلْكِ مِمَّا يُثَبِّطُ وَ يُبْطِئُ عَنِ الْعَمَلِ وَ يُنْسِي الذِّكْر

پرخورى و سستى اراده و مستى سيرى و غفلت حاصل از قدرت، از عوامل بازدارنده و كند كننده در عمل است و ذكر (خدا) را از ياد مى برد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص129، ح1

حدیث (8) امام سجاد عليه السلام :

 يَا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ، وَ يَا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ، وَ يَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِينَ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِكْرِكَ عَنْ كُلِّ ذِكْرٍ

اى آن كه يادش مايه شرافت و بزرگى ياد كنندگان است و اى آن كه سپاسگزاريش موجب دست يافتن سپاسگزاران (بر نعمتها) است و اى آن كه فرمانبرداريش سبب نجات فرمانبرداران است، بر محمد و آل او درود فرست و با ياد خود دلهاى ما را از هر ياد ديگرى بازدار.

صحيفه سجاديه ص 62 ، دعاى 11

حدیث (9) امام باقر عليه السلام :

ذِكْرُ اللِّسَانِ الْحَمْدُ وَ الثَّنَاءُ وَ ذِكْرُ النَّفْسِ الْجُهْدُ وَ الْعَنَاءُ وَ ذِكْرُ الرُّوحِ الْخَوْفُ وَ الرَّجَاءُ وَ ذِكْرُ الْقَلْبِ الصِّدْقُ وَ الصَّفَاءُ وَ ذِكْرُ الْعَقْلِ التَّعْظِيمُ وَ الْحَيَاءُ وَ ذِكْرُ الْمَعْرِفَةِ التَّسْلِيمُ وَ الرِّضَا وَ ذِكْرُ السِّرِّ الرُّؤْيَةُ وَ اللِّقَاء

ذكر زبان حمد و ثناء، ذكر نفس سختكوشى و تحمل رنج، ذكر روح بيم و اميد، ذكر دل صدق و صفا، ذكر عقل تعظيم و شرم، ذكر معرفت تسليم و رضا و ذكر باطن مشاهده و لقا است.

مشكاة الانوار ص 55

حدیث (10) امام صادق عليه السلام :

لِجَرّاحِ المَدائِنىِّ ـ :  أَ لَا أُحَدِّثُكَ بِمَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ قُلْتُ بَلَى قَالَ الصَّفْحُ عَنِ النَّاسِ وَ مُؤَاسَاةُ الرَّجُلِ أَخَاهُ فِي مَالِهِ وَ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِيرا

به جرّاح مدائنى فرمودند: آيا به تو بگويم كه مكارم اخلاق چيست؟ گذشت كردن از مردم، سهيم كردن برادر (دينى) در مال خود و بسيار به ياد خدا بودن.

معانى الأخبار ص 191، ح 2

حدیث (11) امام صادق عليه السلام :

 أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مُوسَى عليه‏ السلام يَا مُوسَى عليه‏ السلام لَا تَفْرَحْ بِكَثْرَةِ الْمَالِ وَ لَا تَدَعْ ذِكْرِي عَلَى كُلِّ حَالٍ فَإِنَّ كَثْرَةَ الْمَالِ تُنْسِي الذُّنُوبَ وَ إِنَّ تَرْكَ ذِكْرِي يُقْسِي الْقُلُوب‏

خداى عزّوجلّ به موسى عليه ‏السلام وحى كرد: اى موسى! به زيادى ثروت شاد مشو و در هيچ حالى مرا فراموش مكن، زيرا با زيادى ثروت گناهان فراموش مى‏شود و از ياد بردن من قساوت قلب مى ‏آورد.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 497 ، ح 7

حدیث (12) امام حسن عسکری عليه السلام :

أكثِروا ذِكرَ اللّه‏ِ و ذِكرَ المَوتِ و تِلاوَةَ القُرآنِ.

خدا را بسيار ياد كنيد و هميشه به ياد مرگ باشيد و قرآن زياد بخوانيد.

تحف العقول ص 488

حدیث (13) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

ما مِن ساعَةٍ تَمُرُّ بِابن آدَمَ لَم یُذکَر اللهُ فیها إلّا حَسِرَ عَلَیها یَومَ القیامَةِ.

هر لحظه ای که بر فرزند آدم بگذرد و او به یاد خدا نباشد روز قیامت حسرتش را خواهد خورد

نهج الفصاحه ص 707 ، ح 2677

حدیث (14) امام جواد علیه السلام: 

 الْقَصْدُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْقُلُوبِ أَبْلَغُ مِنْ إِتْعَابِ الْجَوَارِحِ بِالْأَعْمَال‏

رو آوردن به سوى خداى تعالى با دل، از به رنج انداختن بدن در طاعت الھى مؤثرتر است.

بحارالانوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 364

ورود به صفحه اصلی بانک احادیث